۱۳۹۱ آبان ۴, پنجشنبه

واردات کیوی و خرمای چینی با ارز مرجع!


اين روزها ردپاي چين را مي‌توان در تمام بازارهاي كشور ديد. از بازار خودرو گرفته تا بازار لوازم ديجيتالي و خانگي همگي به نوعي در تسخير چين درآمده‌اند. حتي كار به جايي رسيده‌است كه برخي مي‌گويند چين سنگ‌پا هم به ايران صادر مي‌كند و اين موضوع براي كشوري كه خود مي‌تواند توليدكننده بسياري از كالاها، آن هم با كيفيتي بي‌نظير باشد كمي سنگين است. 
به هر حال اما شايد واردات خودرو يا لوازم خانگي و ديجيتالي از چين آنچنان جاي بحث نداشته باشد زيرا چين در عصر حاضر يكي از اصلي‌ترين مونتاژكارهاي جهان به شمار مي‌آيد. با اين وجود ولي واردات انواع ميوه و يا خرما از چين نمي‌توان به راحتي پذيرفته شود. 

زيرا كشور ما به دليل شرايط جوي و جغرافيايي آن يكي از كشورهايي‌است كه در زمينه كاشت و حتي صادارت ميوه و خرما در درجه اول قرار دارد. در چنين شرايطي شنيدن خبرهايي مبني بر واردات خرما، كيوي، سيب، گلابي و پرتقال از چين باور نكردني به نظر مي‌آيد. 
از طرف دیگر در شرایطی که وضعیت ارزی کشور وضعیتی خاص را پشت سرمی‌گذارد و بسیاری از کالاهای مورداستفاده‌تر نظیر دارو به سختی ارز مرجع و یا مبادلاتی به خود اختصاص می‌دهند واردات کیوی و خرما و سیب و گلابی چینی کمی سوال برانگیز به نظر می‌آید.

آنطور كه به تازگي دبير انجمن خرما گفته است اين روزها چين به دومين صادركننده خرما تبديل شده و حجم گسترده‌اي از خرماي خود را به كشور صادر مي‌كند. اين در حالي‌است كه ايران خود صاحب شش شهر است كه توليدكننده خرماي درجه يك هستند و واردات خرما از چين باعث ضرر و زيان 
صاحبان زمين‌هاي كاشت خرما مي‌شود. 

به بيان بهتر زماني كه ما از چين خرما وارد كشور كرده و آنرا به بازار تزريق مي‌كنيم دست خرماكاران داخلي را از فروش محصولات خود كوتاه كرده‌ايم. 

در همين‌ زمينه علی‌اصغر موسوی دبير انجمن خرماي كشور به ایسنا گفته‌است: اقتصاد شش استان جنوبی کشور به خرما وابسته است و در صورت ادامه مشکلات موجود تمام نخلستان‌های خرما در ایران تا پنج سال آینده خشک خواهند شد و ما به واردکننده خرمای چینی تبدیل می‌شویم. وی افزود: چین برای دومین سال است که تولیدکننده خرما شده و محصولش را به ایران نیز صادر کرده است. 
با اين وجود اما نبايد تصور شود كه خرما تنها محصول خوراكي‌است كه از چين وارد مي‌شود و لطمات زيادي را متوجه صاحبان مشاغل ايران كرده‌است. 

نكته ديگري كه در چند روز گذشته در رسانه انعكاس شديدي پيدا كرد واردات كيوي از نوع مسموم و شيميايي از چين به ايران بود. آنطور كه گفته مي‌شود در ماه‌هاي گذشته كيوي‌هايي درشت و آبدار وارد بازار ميوه كشور شده‌اند كه به صورت وارداتي از چين به كشور رسيده‌اند. در ابتدا شايد اين كيوي‌هاي خوش‌فرم براي مشتري‌ها جذاب به نظر مي‌رسيدند اما پس از چندي خبرهايي از مسموميت بعضي از خريداران اين كيوي‌ها شنيده شد. 

نتايج تحقيقات نشان داد چيني‌ها براي درشت‌تر شدن كيوي‌هاي خود از روشي استفاده مي‌كرده‌اند كه در آن به كيوي‌ها ماده‌اي شيميايي خورانده مي‌شد. چيني‌ها در كيوي‌ها از نوعی هورمون‌های رشد شیمیایی استفاده می‌کنند که تاثیر بدی بر سیستم‌های عصبی انسان ازجمله بیماریهای متابولیک، نقص عضوهای مادرزادی و مشکلات عقب افتادگی ذهنی و توانایی یادگیری درکودکان دارد. چندي پيش همين موضوع دست‌مايه‌اي شد كه حسین مهاجران رئیس اتحادیه سراسری عرضه کنندگان میوه تهران در گفتگو با مهر از واردات ميوه از چين گلايه كند و بگويد: دلیل ندارد میوه چینی وارد کنیم. کیوی‌های ایرانی بهترین کیفیت را حتی نسبت به نیوزلند و فرانسه که از جمله مراکز تولید کیوی هستند دارند.

آنطور كه رييس‌ اتحاديه سراسري عرضه‌كنندگان ميوه هم 
به آن اشاره كرد در نواحي شمالي كشور اكنون ما زمين‌هايي كشاورزي داريم كه در آن كيوي به صورت طبيعي و بسيار مطلوب توليد مي‌شود. 

بنابراين واردات كيوي چيني مسموم از چين نه تنها به بازار ميوه كشور كمكي نكرد بلكه موجب آسيب‌ديدن كيوي‌كاران كشور هم شد. 
حال در موضوع واردات خرما از چين هم دقيقا همين موضوع اتفاق افتاده‌است و كسي جلودار واردات ميوه از چين نبوده‌است. 

جالب اما اينجاست كه واردات از چين به همين دو قلم كالاي خوراكي ختم نمي‌شود. زيرا گفته مي‌شود در بازار ميوه كشور گلابي و سيب و پرتقال چيني هم وجود دارد. جالب اينجاست كه برخي مسئولين در اين ميان عنوان كرده‌اند كه تا كالايي در كشور مورد نياز نباشد نسبت به واردات آن اقدام نمي‌شود و قطعا واردات برخي كالاها از جمله ميوه از چين به كشور ما ناشي از احساس نياز ما بوده‌است. 

مشخص نيست ايران كه خود توليدكننده انواع ميوه‌جات و خرما است براساس چه نيازي به واردات ميوه از چين اقدام ورزيده‌است. 
البته بسياري از كارشناسان احساس نياز به واردات از چين را دليل اين موضوع نمي‌دانند بلكه سودهاي سرشار واردات كالا از چين را دليل چنين موضوعاتي عنوان مي‌كنند. 
بر همين اساس ارزان‌ بودن توليد كالاهاي مختلف در چين و سودآور بودن واردات چنين كالاهاي ارزان‌قيمتي به ايران و فروش با قيمت بسيار بالاتر مي‌تواند اصلي‌ترين دليل واردات ميوه از چين باشد. 

حال اما مشخص نيست كه چه كسي بايد پاسخ‌گوي كالاهاي بي‌مورد از چين باشد و از ضرر و زيان فعالان بازار ميوه و صيفي‌جات كشور جلوگيري كند. البته نبايد فراموش كرد كه واردات از چين به ميوه‌ها محدود نمي‌شود و كالاهاي ديگري كه از نظر ساختار بسيار ساده‌ هستند در اين ليست جاي مي‌گيرند.

براي مثال در ليست سال ۱۳۸۹ واردات كالا از چين مي‌توان اسامي چنين كالاهايي را مشاهده كرد: سنگ مرمر، قفسه بايگاني، سوزن دوزندگي، گيره‌نامه، دگمه، موي انسان، هلو، مركبات، بادام‌ زميني، عسل مصنوعي، نخ دندان و دستمال كاغذي.
مروري ساده بر اين ليست مي‌تواند نشان دهد كه مسئولين كشور چقدر به بحث توليد در كشور بي‌اهميت‌اند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر